ساخت ربات دایناسور با استفاده از چاپگر سه بعدی یکی از دانشمندان دیرینه‌شناس دانشگاه درکسل فیلادلفیا اقدام به ساخت دایناسورهای رباتیک با استفاده از چاپگر سه بعدی کرده است.‌ به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، کنت لاکووارا دیرینه‌شناس دانشگاه درکسل طی سال‌های اخیر از آخرین فناوری‌ها در عرصه دیرینه‌شناسی استفاده کرده است. آخرین طرح‌ وی شامل طراحی دایناسورهای رباتیک با استفاده از چاپگر سه بعدی است. در روش جدید لیزر مورد استفاده این دانشمند بر روی سطح جمجمه تابانده می‌شود. این پرتو میلیون‌ها نقاط داده‌یی را جمع‌آوری کرده و آن‌ها را به یک لپ‌تاپ می‌فرستد و سپس یک مدل سه بعدی از فسیل بر روی نمایشگر ظاهر می‌شود. وی از یک برنامه رایانه‌یی برای ردیف کردن اسکن‌های چندگانه استفاده کرده است تا تصویری کامل از فسیل را به دست آورد، زیرا یک پرتو منفرد تصویری کامل از تمامی نواحی جمجمه ارائه نمی‌دهد. این دیرینه‌شناس همچنین از یک برنامه رایانه‌یی دیگر برای شکل دادن دوباره جمجمه استفاده کرده است. لاکووارا در نظر دارد هر فسیل مهمی را از این طریق اسکن کند و نسخه دیجیتالی از تمامی نمونه‌های اصلی حاضر در آزمایشگاه خود تهیه کند. این مجموعه دیجیتالی بر اثر گذر زمان پوسیده نخواهد شد و نمونه‌ها به صورت اشتباه جابجا نخواهند شد. از طریق داده‌های دیجیتالی دیرینه‌شناسان در نقاط مختلف جهان قادر به بررسی و مطالعه قطعات فسیلی به طور همزمان خواهند بود و می‌توانند در تحلیل و بررسی این قطعات با یکدیگر همکاری کنند. آنها همچنین می‌توانند فسیل‌های آسیب‌دیده را تعمیر و یا انیمیشن‌هایی از آن‌ها خلق کنند. یکی از کاربردهای مهم استفاده از داده دیجیتالی این است که دانشمندان می‌توانند آنها را به چاپگرهای سه بعدی ارسال کرده و با تهیه پرینت داده‌‌ها را به المثنی‌های دنیای واقعی تبدیل کنند. محققان سپس می‌توانند از نسخه‌های عینی استفاده کرده و نسخه اصلی را در شرایط بهتری نگهداری گنند. هدف لاکوورا برای استفاده از این پرینت‌ها ساختن ربات‌های دایناسور و بررسی چگونگی راه رفتن این موجوات است. جیمز تاناگورا یکی از دانشجویان لاکووارا در حال مطالعه چگونگی تقلید کردن از حرکات طبیعی این حیوانات در ربات است. وی بر روی خلق عضلات رباتیک برای اتصال به استخوان‌های سه بعدی پرینت شده توسط لاکوورا کار می‌کند. یکی از نخستین ربات‌هایی که تاناگورا و استادش با همکاری یکدیگر خواهند ساخت جوارح یک ساروپود بوده که یکی از اعضای خانواده بزرگ گیاه‌خواران است. آنها جوارح را مقیاس‌بندی کرده تا بتوانند داده دیجیتالی حاصل از اسکن لیزر را به دو یا سه درصد اندازه اصلی آن کاهش دهند زیرا استفاده از اندازه اصلی آن‌ها غیرممکن است. لاکوورا استخوان‌های جوارح در اشکال مختلف را در کنار هم قرار می‌دهد و به دنبال کارآمدترین طرح از لحاظ انرژی می‌گردد. به ادعای خود این دانشمند، وی به عبارتی در حال تکرار کردن فرایند تکامل است و این عمل را با آزمودن دگرگونی‌های مختلف و مطالعه این که کدام مفیدتر هستند، انجام می‌دهد. این محقق می‌تواند چنین مطالعاتی را بر روی یک رایانه و با استفاده از برنامه‌یی برای تغییر دادن داده سه بعدی از یک اسکن لیزر انجام دهد. چاپ سه بعدی از لحاظ زمانی و هزینه مقرون به صرفه است و پیش‌بینی می‌شود که دانشمندان در آینده در سطح وسیعی از آن استفاده کنند. این شیوه به محققان کمک می‌کند که جایگاه استخوان‌های گم شده فسیل‌ها را پر کنند. چاپگرهای سه بعدی همچنین انجام مدل‌های آموزشی بر روی میز یا نمایش‌های موزه را امکان‌پذیر می‌کند. یک مدل موزوی چاپی سه بعدی می‌تواند برای این که واقعی به نظر برسد رنگ‌آمیزی شود و دیدارکنندگان متوجه تفاوت‌ها نخواهند شد. کارشناسان امیدوارند روزی فرا برسد که هر آزمایشگاهی توان دسترسی به این فناوری های‌تک را داشته باشد