طراحی ربات‌ بادی شش پا با بینی مورچه‌خوار! دانشمندان ربات بادی طراحی کرده‌اند که دارای شش پا و بینی شبیه به دماغ مورچه‌خوار بوده و می‌تواند از مکانی به مکان دیگر حرکت کند. به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، ربات مجهز به لپ‌تاپی است که این سیستم نیمه‌خودکار را در طول مسیر هدایت می‌کند و هر قدم آن با صدای بلند ناشی از هوای تحت فشار مفاصلش همراه است. سیستم جدید موسوم به AntRoach توسط شرکت Otherlab واقع در سا‌ن‌فرانسیسکو طراحی شده که تولیدکننده ربات‌های بادی، کنترل هیدرولیک برای سیستم‌های خورشیدی و تجهیزات الکتریکی عجیب است. ربات طراحی شده مجهز به یک سیستم کنترل بادی است که به سرعت هوا را به درون و بیرون اجزای کوچک تعبیه شده در مفاصل ربات پمپاژ می‌کند. این امر به سیستم توانایی راه رفتن و چرخاندن خرطوم درازش را می‌دهد. سامانه جدید که بر اساس ساختمان عضلانی ماهی مرکب و همچنین با الهام از خرطوم فیل طراحی شده، اجزا را با فشار جوی زیاد متورم و آن‌ها را مجاب به فشردن و تولید حرکت می‌کند. ربات طراحی شده می‌تواند با سرعت باد کردن کیسه هوای یک خودرو حرکت کند و به سرعت هشت کیلومتر در ساعت برسد. نمونه اولیه آن بسیار قوی بوده و بر خلاف وزن فقط 35 کیلوگرمی به هنگام خالی بودن باد، می‌تواند وزن 450 کیلوگرم را حمل کند. ربات‌های بادی می‌توانند از لحاظ چابکی از ربات‌های معمولی پیشی بگیرند؛ زیرا اجزای کوچک را به سرعت متورم و یا خالی از باد می‌کنند؛ این اجزا به عنوان "دنده‌های" هوایی عمل می‌کنند. با کنترل مناسب سخت‌افزار و نرم‌افزار، ربات می‌تواند به نمونه برجسته‌یی در عرصه فناوری تبدیل شده و سیستم‌های رقیب را به زیرآورد. ربات‌های نرم‌تر دارای مزیت‌های فراوانی نسبت به سیستم‌های فلزی هستند زیرا دارای اجزای مکانیکی اندکی بوده و در صورت طراحی درست ساخت آن‌ها نیز سریع‌تر است. این امر زمینه لازم برای تولید نرم‌افزار در سیستم‌های کنترل و هوش مصنوعی را در اختیار می‌گذارد. تامین انرژی این ربات‌ها آسان‌ بوده زیرا هوای فشرده می‌تواند سیستم قالب تورم را نیرو بخشد. این سامانه همچنین می‌تواند تا و در قالب یک کوله‌پشتی جابجا شود. اگرچه جایگزین کردن ربات‌های معمولی به طور کامل غیرمحتمل است، سامانه‌های جدید می‌توانند در اجرای مسولیت‌هایی از قبیل بلند کردن بیمار از رختخواب و یا نجات دادن سربازان زخمی از میدان جنگ بسیار کارآمدتر عمل کنند. این فناوری علاقه «پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی» امریکا را به خود جلب کرده و این سازمان بخشی از بودجه لازم برای تولید انبوه آن را در اختیار می‌گذارد.